Bir vatandaş olarak ben Nazmiye Demirel hanımefendiyi “first lady” olarak şu güzel özellikleriyle tanıdım:
Eşi Cumhurbaşkanı olduğunda Köşk’ü değil, evini istedi.
"Gitmesek olmaz mı" dedi ama, güvenlik endişesi dile getirilince taşınmak zorunda kaldılar.
Köşk’te kaldıkları 7 yıl boyunca Nazmiye Hanım her hafta sonu Güniz Sokak’taki evine geldi, çünkü burada tavukları vardı, onlarla ilgilenmeyi sürdürdü. Kurbanları da bu evin arka bahçesinde kestiler.
Görmüş, geçirmiş, modern ve inançlı bir kadındı.
Türkiye’nin ilk araba kullanan kadınlarından birisiydi.
Kibirli değil, alçak gönüllü idi.
Gösterişten, masraftan hep kaçındı.
Helali, haramı gözetti.
DEVAMI İÇİN DİĞER SAYFAYA GEÇİNİZ
